En het Is het waar dat oude liefde nooit sterft? În zijn vijfde roman feelgood, “Gloria”, Åsa Hellberg schrijft een prachtig verhaal over vergeving, îverzoening en het accepteren van je eigen verleden.
Gloria, de beroemde prima donna van de Royal Stockholm Opera, kon Dominic nooit vergeten, haar grote liefde, van wie ze zelfs na de breuk zonder voorbehoud hield, toen ze daartoe besloot en een verleidelijk beeld creëerde van een femme fatale. Hoewel ze haar best deed om hem te ontwijken, moesten ze op de dag dat ze allebei de hoofdrollen kregen in de nieuwe show met de Carmen-opera in elkaars armen belanden, wat hun overeengekomen evenwicht volledig verstoorde. Omdat Dominic ook tevergeefs had geprobeerd haar te vergeten, en hij met heel zijn wezen haar terug wilde krijgen.
Maar Gloria's bewonderaars zijn zo talrijk, en ze is vastbesloten niet toe te geven aan Dominic. Voor îbegin.
< span style="font-size:14px;">
Îtegelijkertijd îin het leven van haar jongere zus, Agnes, er komt een reeks dramatische gebeurtenissen tussen, die haar dichter bij haar brengen in een dieper affectief vlak. Samen beginnen ze het vage verleden van de familie te onderzoeken en proberen ze de verklaring voor het disfunctioneren ervan te vinden.
Hoewel “Gloria” is in de eerste plaats een feelgoodroman, met het kenmerkende, vrolijke en humoristische taalgebruik en met duidelijk gemarkeerde filosofische reflecties op dit genre, maar kent ook donkere kanten. Het verhaal, gedomineerd door een serieuze toon en een probleem van levensbelang, komt in evenwicht wanneer Gloria en Agnes de antwoorden vinden op de vragen die hun jeugd kenmerkten, over de bevooroordeelde liefde van hun ouders voor hen, over de economische onrechtvaardigheden van het leven of over de moeilijkheden bij het omgaan met grote teleurstellingen.